Toen ik achttien was en een studiekeuze moest maken, voelde ik me overweldigd door de mogelijkheden. Een duidelijke roeping had ik niet. Mijn vader hoopte dat ik interieurarchitect zou worden maar dat voelde niet als mijn pad. Opties zoals psychologie en criminologie flitsten voorbij maar verdwenen even snel. Verpleging vond ik bewonderenswaardig, maar niets voor mij. Uiteindelijk koos ik voor toegepaste economie, een praktische keuze die de meeste opties openhield.

Die vier jaar waren zwaar, en ook na het behalen van mijn diploma bleef ik zoekende. Ik startte in de verzekeringssector – opnieuw een pragmatische keuze. Hoewel ik fijne collega’s en afwisselend werk had, bleef er een knagend gevoel. Toen ik overstapte naar een andere maatschappij, wist ik zeker: dit is niet de plek waar ik wil blijven.

Een moeilijke periode volgde. Mijn lichaam gaf duidelijk aan dat ik vastliep: een gebroken schouder, een gescheurde achillespees en een veel te hoge bloeddruk. Het voelde alsof mijn leven stilstond. Ik was op. Toch was dat ook het moment waarop ik besloot: ik moet een andere weg inslaan.

Ik ging opnieuw studeren, eerst psychologie, later psychotherapie, en specialiseerde me in rouwverwerking. Het was een bijzondere reis, waarin ik niet alleen nieuwe kennis opdeed, maar ook nieuwe kanten van mezelf ontdekte. Toch duurde het even voor ik de moed vond om echt uit mijn ‘gouden kooi’ te stappen.

Na een laatste korte passage bij de bank besloot ik definitief mijn oude leven achter me te laten. Het was niet makkelijk, maar uiteindelijk vond ik mijn vrijheid. De eerste maanden genoot ik van de ruimte om opnieuw te bouwen. Werken vanuit huis, in mijn eigen tempo en ritme, voelt als een geschenk.

Vandaag begeleid ik mensen in rouw en help ik hen hun veerkracht te vinden. Daarnaast zet ik mijn lange werkervaring in als loopbaanbegeleider. Het mooiste aan mijn werk is de vrijheid die ik heb: werken vanuit huis, omringd door mijn prachtige tuin en mijn katten. Vallen en opstaan blijven een deel van mijn leven, maar ik heb geleerd om dat proces te omarmen. Iedere dag groei ik, leer ik en word ik een betere versie van mezelf – en dat gun ik anderen ook.